Ηταν το 1922-Μια ευσύνοπτη εξιστόρηση της Μικρασιατικής Καταστροφής, των όσων προηγήθηκαν και των όσων ακολούθησαν

Ηταν το 1922

by http://clioturbata.com/%CF%80%CE%B5%CF%81%CE%AF-%CE%B9%CF%83%CF%84%CE%BF%CF%81%CE%AF%CE%B1%CF%82/1922-veremis/

 12/04/2018  Περί Ιστορίας, Πρόσφατες αναρτήσεις

Μια ευσύνοπτη εξιστόρηση της Μικρασιατικής Καταστροφής, των όσων προηγήθηκαν και των όσων ακολούθησαν

Ιάκωβος Μιχαηλίδης
Μικρασιατική Καταστροφή
Εκδόσεις Παπαδόπουλος, σειρά «Μικρές Εισαγωγές», Νο 15, 2018
σελ. 112, τιμή 10,99 ευρώΤο θέμα αυτής της «Μικρής Εισαγωγής» δεν συγκρίνεται σε όγκο με τη βιβλιογραφία του 1821 ή για τον εμφύλιο πόλεμο του 1946-49, και όμως είναι δυνατό να θεωρήσουμε ότι δεν απασχόλησε το μυαλό και τη σκέψη των Ελλήνων εξίσου; Γιατί άραγε δεν έχουμε πλειάδα αναπλάσεων των γεγονότων και των λόγων που οδήγησαν στο 1922; Ισως, όπως ο ίδιος ο Μιχαηλίδης εξομολογείται, οι επίδοξοι συγγραφείς δεν βρήκαν το θάρρος ή δεν είχαν την ωριμότητα να αναλάβουν ένα τόσο φορτισμένο εγχείρημα.

Σωστά ο Μιχαηλίδης πιάνει το νήμα από το δείπνο που παρέθεσε το Foreign Office στις 10 Νοεμβρίου 1912 για να γιορτάσει την απελευθέρωση της Θεσσαλονίκης από τον ελληνικό Στρατό. Οπως διηγείται ο νεαρός τότε πρόξενος στο Λονδίνο Τζον Σταυρίδης, επιστήθιος του Βενιζέλου, η πρόποση του λαμπρού υπουργού Οικονομικών της κυβέρνησης Ασκουιθ, Ντέιβιντ Λόιντ Τζορτζ, ήταν ένας ύμνος για τους Ελληνες και ένας κόλαφος κατά των Οθωμανών. Η κατοπινή συμμαχία Ελλήνων και Βρετανών διαμορφωνόταν κιόλας. (Η πληροφορία προέρχεται από το προσωπικό ημερολόγιο του Σταυρίδη που βρήκε και χρησιμοποίησε ο Michael Llewellyn Smith στο σημαντικό του έργο Το όραμα της Ιωνίας, ΜΙΕΤ, 2002.)

Ξαναβρίσκουμε τον Βενιζέλο επικεφαλής μιας πολυμελούς ελληνικής αντιπροσωπείας στο Συνέδριο της Ειρήνης του Παρισιού, τον Ιανουάριο του 1919. Ο Γούντροου Ουίλσον, πρόεδρος των ΗΠΑ, ήταν μαγεμένος από τον έλληνα πρωθυπουργό ενώ, από την πλευρά του, και ο Λόιντ Τζορτζ τον θεωρούσε τον μεγαλύτερο πολιτικό Ελληνα από την εποχή του Περικλή.

Στα τέλη Απριλίου έφτασαν πληροφορίες για τις ιταλικές προσπάθειες να δημιουργήσουν στηρίγματα γύρω από τη Σμύρνη. Στις 12 Μαΐου το Ανώτατο Συμβούλιο των Συμμάχων αποφάσισε να αναθέσει στον Βενιζέλο εντολή (Mandate) για την κατάληψη της Σμύρνης και την τήρηση της τάξης εκεί. Παρά τις μεμψιμοιρίες κάποιων στο Foreign Office, η Ελλάδα είχε τους τρεις ηγέτες των νικητών με το μέρος της.

Ομως η εικόνα στην Ελλάδα δεν ήταν τόσο λαμπρή. Ο θρίαμβος των βενιζελικών επέτρεψε στους πιο εκδικητικούς να τιμωρήσουν τους βασιλόφρονες για την πρόκληση του διχασμού. Αντί, δηλαδή, οι νικητές να επιδείξουν μεγαλοφροσύνη, επιδόθηκαν στην καταδίωξη των αντιπάλων.

Και ενώ οι Ελληνες στην Ελλάδα επιδόθηκαν στο αγαπημένο τους παιχνίδι της φαγωμάρας, στις 19 Μαΐου 1919 ο Μουσταφά Κεμάλ, που είχε διακριθεί στον Μεγάλο Πόλεμο, αποβιβαζόταν στη Σαμψούντα, με σουλτανική μεν εντολή να διαλύσει τις αντάρτικες ομάδες, αλλά δικά του σχέδια να οργανώσει την αντίσταση κατά των Συμμάχων και βέβαια των Ελλήνων.

Η ελληνική στρατιωτική παρουσία στη Μικρά Ασία επεκτάθηκε για λόγους ασφάλειας το καλοκαίρι του 1920. Οι Ελληνες κατέλαβαν τη Φιλαδέλφεια, την Πέργαμο και την Προύσα, ενώ στην περιοχή της Θράκης την Αδριανούπολη (26 Ιουλίου). Στις Σέβρες ο Βενιζέλος βρέθηκε στο απόγειο της επιτυχίας του. Οι έλληνες όμως ψηφοφόροι είχαν βαρεθεί τους πολέμους. Στις εκλογές στις 1/14 Νοεμβρίου του 1920 ο Βενιζέλος ηττήθηκε και έφυγε από την Ελλάδα. Το δημοψήφισμα που ακολούθησε, για να επαναφέρει τον εξόριστο Κωνσταντίνο στον θρόνο, ήταν από τις πιο ανόητες επιλογές όσων το επινόησαν.

Το μικρό διάστημα που μεσολάβησε από τη δόξα έως την πτώση του Βενιζέλου άλλαξε την Ιστορία ριζικά. Ο Γιώργος Θεοτοκάς θα γράψει αργότερα στο μυθιστόρημά του Αργώ: «Αν η επιβίωση και η ευημερία ενός Εθνους είναι το πρώτιστο καθήκον μιας κυβέρνησης, οι αντιβενιζελικοί απέτυχαν παταγωδώς […] η αποτυχία τους ήταν προδιαγεγραμμένη, καθώς ήταν εσωτερικά διχασμένοι, πολιτικά ανεπαρκείς και διπλωματικά (ιδίως μετά το δημοψήφισμα) απομονωμένοι».

Η δύναμη της Στρατιάς

Εως τα τέλη της άνοιξης του 1921 η δύναμη της Στρατιάς Μικράς Ασίας είχε φτάσει τις διακόσιες χιλιάδες και βρισκόταν υπό τις διαταγές του στρατηγού Αναστάσιου Παπούλα. Η εκστρατεία πέραν του Σαγγαρίου και της Αλμυράς Ερήμου έφθασε και τις δύο πλευρές στα όρια της αντοχής τους. Ομως πρώτοι κάμφθηκαν οι Ελληνες με τέσσερις χιλιάδες νεκρούς και δεκαεννιά χιλιάδες τραυματίες. Ο Κεμάλ έγινε δεκτός στην Αγκυρα ως θριαμβευτής.

Στο μεταξύ, ο πρωθυπουργός Γούναρης αντιλαμβανόταν ότι δεν μπορούσε πια να κρατηθεί η Μικρά Ασία, αλλά δεν διέθετε το κουράγιο να πραγματοποιήσει αυτή την πολιτική. Στις προσπάθειές του να πείσει τους παλιούς εχθρούς του, τους Γάλλους, να σταματήσουν τη βοήθειά τους στον Κεμάλ, συνάντησε παντού την άρνηση. Στις 26 Αυγούστου του 1922 ο ηγέτης των Τούρκων διέταξε γενική επίθεση. Και ενώ ο στρατηγός Νικόλαος Τρικούπης διοριζόταν διοικητής στη θέση του Γεωργίου Χατζηανέστη, συλλαμβανόταν αιχμάλωτος από τους Τούρκους. Μεσολάβησαν μόνο δεκατέσσερις μέρες ώσπου να φθάσουν οι τουρκικές δυνάμεις στη Σμύρνη. Εκτοτε τα ελληνικά μέσα ενημέρωσης γέμισαν φρικαλεότητες που καθημερινά ζούσαν οι παγιδευμένοι έλληνες Μικρασιάτες. Η περιγραφή της Marjorie Housepian Dobkin (Σμύρνη 1922, 1998) που βρέθηκε στη μικρασιατική πόλη τις ημέρες της καταστροφής εξακολουθεί να είναι σημείο αναφοράς για ό,τι γράφτηκε μετά.

Σπουδαίες πράξεις ανθρωπισμού σημειώθηκαν από τον αμερικανό πάστορα Εϊσα Τζένιγκς, που έσωσε με πρωτοβουλία του όσους Ελληνες είχαν εγκαταλειφθεί στην παραλία της Σμύρνης. Κανείς δεν τον μνημονεύει, εκτός από την εξαιρετική διήγηση του Ιάκωβου Μιχαηλίδη. Λόγος γίνεται ακόμα για τον μεγαλέμπορο όπλων Βασίλη Ζαχάρωφ, που δαπάνησε τεράστια ποσά για να στηρίξει την ελληνική εκστρατεία.

Ο κ. Θάνος Βερέμης είναι ομότιμος καθηγητής του ΕΚΠΑ.

Πηγή: Το Βήμα

ΔΙΟΝΥΣΟΣ – ΔΗΜΟΤΙΚΑ ΠΟΙΟΣ ΜΙΛΑΕΙ ΓΙΑ ΣΧΟΛΕΙΑ……..

ΔΙΟΝΥΣΟΣ – ΔΗΜΟΤΙΚΑ

Κυριακή, 2 Δεκεμβρίου 2018

by https://dimotisd.blogspot.com/2018/12/blog-post_2.html

ΠΟΙΟΣ ΜΙΛΑΕΙ ΓΙΑ ΤΑ ΣΧΟΛΕΙΑ

Βγήκε ο κ. Καλαφατέλης (μέσω της «αμερόληπτης») και άρχισε το κήρυγμα για τα σχολεία, υποσχόμενος ότι ΘΑ προωθήσει σχετικές «ολοκληρωμένες» προτάσεις  και «συγκεκριμένες» λύσεις.
Κατά κανόνα, τα προεκλογικά «ΘΑ» στερούνται ουσίας και αποβλέπουν στην «κατάληψη του υψώματος» της εξουσίας. Μετά ξεχνιούνται. Γι’ αυτό, δεδομένου και ότι ο κ. Καλαφατέλης δεν προέρχεται από παρθενογένεση, είναι προτιμότερο να δούμε μερικά σχετικά «πεπραγμένα του» στο Δήμο Διονύσου ως Ενωτική Πρωτοβουλία» (Ε.Π.).
Σε ό,τι αφορά τα «κουτιά» ISOBOX, ήταν  η Ε.Π. που το έτος 2011 τα εγκατέστησε στη Σταμάτα, ως προσωρινή λύση όπως έλεγαν τότε. Έρχεται, λοιπόν, σήμερα ο Δήμος και θέλει να βγάλει τους μικρούς μαθητές από τα «κουτιά» των ISOBOX και να τα στείλει σε ένα κανονικό σχολείο. Αμέσως αντίδραση! Σκοπός; Η μικροπολιτική. Αποτέλεσμα; Η διαιώνιση των ISOBOX σύμφωνα με το ρητό «ουδέν μονιμότερον του προσωρινού».
Ετοιμάζεται να λειτουργήσει το νέο σχολείο στο Ζάννειο. Ξεσηκωμός! «Επικίνδυνη η πρόσβαση», οι ανίκανοι, οι «μπήξε οι δήξε», φασαρία και κακό για το τίποτε, ομοίως δια λόγους προσωπικής εμπάθειας και μικροκομματικής εκμετάλλευσης.
Επισκευάζεται προκειμένου να λειτουργήσει εκ νέου το Δημοτικό Σχολείο Δροσιάς, που είχε βανδαλιστεί και είχε καταντήσει άντρο ναρκομανών. Πανικός! «Παληό και ακατάλληλο το κτίριο», φωνές και φασαρίες. Μέχρι και στο Συμβούλιο της Επικρατείας προσέφυγαν για να κλείσουν το «κακό» σχολείο (στο οποίο, σημειωτέον, σχολείο αυτό στέλνει ο ίδιος ο δήμαρχος τα παιδιά του).
Φυσικά, για τις ζημιές στο σχολείο των εκατό και πλέον χιλιάδων ευρώ δε λογοδότησε ποτέ κανείς. Ας είναι καλά τα κορόιδα οι δημότες που πληρώνουν.
Στη συνέχεια, παραθέτουμε φωτογραφίες από το Δημοτικό Σχολείο Δροσιάς επί Καλαφατέλη, οι οποίες δίνουν μία «ολοκληρωμένη» εικόνα για τη «συγκεκριμένη» τύχη που επιφυλάσσεται στα σχολεία σε περίπτωση παλινόρθωσης του Καλαφατελισμού.